لاله گوش (Antihelux)

بخش بیرونی و قابل رویت گوش یا دستگاه شنوایی در بسیاری از حیوانات یک ضمیمه طاق‌مانند به نام لاله گوشاست. لاله گوش پرده‌ای از پوست و غضروف در آستانهٔ سوراخ بیرونی مجرای گوش خارجی است. لاله گوش به وسیله عضلات و رباط‌هایی استخوان گیچگاهی چسبیده‌است لاله گوش توسط پوست پوشیده شده‌است. دنباله این پوست مجرا و سطح خارجی پرده گوش را می‌پوشاند. لاله گوش دارای دو سطح (داخلی و خارجی) و یک کنار محیطی می‌باشد. ماهیچه‌های لاله گوش عبارتند از ماهیچه‌های گوش قدامی، خلفی و فوقانی. ماهیچه‌های گوش قدامی و فوقانی از نیام کلاه خودی (galea aponeurotica) و ماهیچه گوش خلفی از زائده پستانکی (ماستوئید) شروع شده و همگی به لاله گوش ختم می‌شود.