گوش میانی به وسیلهٔ لوله باریکی که شیپور یا لوله استاش (Eustachian tube) نامیده می‌شود به پشت بینی متصل شده‌است. لوله استاش همراه با گوش میانی فشار هوا را بر هر دو طرف پرده گوش متعادل می‌کنند.
این لوله تقریباً ۳۵ میلی‌متر طول دارد و pharyngotympanic نیز نامیده می‌شود. نام استاش از اناتومیست قرن شانزدهم گرفته شده‌است. این مجرا از سطح قدامی گوش میانی به سطح خارجی نازوفارنکس در ناحیه کونکای تحتانی بینی می‌رسد.
چهار عضله زیر در عملکرد شیپور استاش مؤثرند: Levator veli palatini, Salpingopharyngeus muscle, Tensor tympani muscle و Tensor veli palatini muscle
این لوله شامل دو قسمت استخوانی در یک سوم ابتدایی و غضروفی در دوم سوم انتهایی (حلقی) است. دریچه گوشی لوله تنگتر از سمت حلقی آن است. زاویه شیپور استاش با سطح افقی در بالغین ۴۵ درجه و در اطفال ۱۵ درجه بوده، این مسئله یعنی افقی تر بودن شیپور استاش در اطفال یکی از علل فونت گوش میانی در کودکان است.
دری
العربية
English
آخرین دیدگاه‌ها